درمان سنتي بواسير

درمان سنتي بواسير معمولاً شامل رژيمي غني از فيبر غذايي، نوشيدن مايعات به منظور حفظ ميزان آب بدن، داروهاي غيراستروئيدي ضد التهاب (NSAID)، حمام نشسته و استراحت مي‌باشد.اگر تحريك ايجاد شده‌است نشستن داخل آب گرم (وان يا لگن آب گرم)sitz bath روزانه چند بار هر بار به مدت ده تا پانزده دقيقه به كاهش تورم كمك كرده و منطقه گرفتار را تسكين مي‌دهد.

نشستن در لگن (وان) آب گرم در صورتي كه به‌دنبال دفع پيخال (مدفوع) باشد، بيشترين اثر را خواهد داشت. نوشيدن مايعات بيشتر نشان مي‌دهد كه نتايج بهتري به دست مي‌آيد, و مي‌توان با تغييرات رژيمي يا مصرف مكمل‌هاي فيبري نتايج بهتري گرفت. با اين حال شواهد كمي وجود دارد كه مزاياي استفاده از حمام نشسته را نشان مي‌دهد.در صورت استفاده بايد هر بار به مدت ۱۵ دقيقه انجام شود.

اگرچه بسياري داروهاي شيافي و موضعي براي درمان بواسير وجود دارد، اما شواهد اندكي براي تضمين استفاده از آنها وجود دارد. داروهاي حاوي استروئيد را نبايد بيش از ۱۴ روز استفاده نمود، زيرا ممكن است باعث نازك شدن پوست شود.اكثر داروها حاوي تركيبي از عناصر فعال هستند.

اين عناصر شامل اين موارد است: يك كرم محافظتي همچون وازلين يا اكسيد روي يك داروي مسكن همچون ليدوكائين و يك منقبض كننده عروق همچون اپي‌نفرين مي‌باشد. زردينه داراي فوايد مشكوك و احتمالا عوارضي جانبي هستند. علائم آن معمولاً پس از بارداري برطرف مي‌شود؛ بنابراين درمان فعال را به بعد از زايمان موكول مي‌كنند.

روش هاي درمان بواسير
روش هاي متعددي را مي‌توان در محل كار انجام داد. اگرچه به طور كلي اين روش‌ها ايمن هستند، اما ممكن است برخي عوارض جانبي نادري همچون گندخوني اطراف مقعد نيز دربر داشته باشد.

بندآوري توسط نوارزخم لاستيكي معمولا به عنوان اولين راه درمان براي كساني است كه دچار هموروئيد نوع ۱ تا ۳ هستند. در اين روش نوارزخم‌هاي لاستيكي را در فاصله دست كم ۱ سانتي‌متري بالاي خط دندانه مي‌چسبانيم تا جريان خون در آن قسمت مسدود شود. ظرف مدت ۵ تا ۷ روز، هموروئيد خشك شده مي‌افتد.

در صورتي كه نوارزخم خيلي نزديك به خط دندانه چسبيده شود، فورا موجب درد شديد مي‌شود. در افرادي كه اين روش درماني را به كار گرفته‌اند ميزان درمان ۸۷٪ نتيجه بخش بوده است و حدود ۳٪ دچار عوارض و درد شده‌اند.

اسكلروتراپي عبارت است از تزريق يك ماده متصلب همچون فنول در هموروئيد. اين كار موجب فروريختن ديواره‌هاي رگ‌ها شده و هموروئيدها را مي‌خشكاند. ميزان موفقيت اين روش درماني پس از گذشت ۴ سال از درمان حدود ۷۰٪ است كه نسبت به روش درماني بندآوري توسط نوارزخم لاستيكي ميزان موفقيت بيشتري است.روش‌هاي متعددي از سوزاندن زخم وجود دارد كه نشان داده شده در مورد هموروئيد موثر است اما اين روش‌ها معمولا هنگامي استفاده مي‌شود كه روش‌هاي ديگر بي نتيجه باشد.

اين كار را مي‌توان از طريق سوزاندن برقي زخم، سوزاندن بوسيله اشعه فروسرخ،جراحي ليزر يا جراحي كرايو انجام داد. سوزاندن زخم از طريق اشعه فروسرخ مي‌تواند يك گزينه درماني براي افرادي باشد كه دچار هموروئيد نوع ۱ يا ۲ هستند. بيماراني كه دچار هموروئيد نوع ۳ يا ۴ هستند احتمال وقو ع مجدد بيماري بالا است.
جراحي بواسير
در صورتي كه روشهاي ساده و درمان بواسير يا هموروئيد با ليزر سنتي نتيجه بخش نباشد، مي‌توان چندين روش جراحي را به كار گرفت. تمامي درمانهاي جراحي به نوعي داراي مقداري عوارض از جمله خونريزي، عفونت، تنگي مقعد و احتباس ادراري است كه به دليل نزديكي زياد مقعد به رشته‌هاي عصبي است كه مسئول انتقال به مثانه هستند. همچنين ممكن است اندكي خطر بي‌اختياري در دفع و مخصوصا دفع مايع به ميزان ۰٪ تا ۲۸٪ وجود داشته باشد. اكتروپين مخاطي يكي ديگر از عوارضي است كه ممكن است پس از جراحي هموروئيد (اغلب همراه با تنگي مقعد) رخ دهد. اين جايي است كه مخاط مقعدي از مقعد جدا مي‌شود، درست شبيه به نوعي بسيار خوش‌خيم از پرولاپس مقعدي.

برش هموروئيد
    برش هموروئيد (Excisional hemorrhoidectomy) جراحي و برش هموروئيد است كه عمدتا تنها زماني استفاده مي‌شود كه وضعيت هموروئيد بسيار وخيم است. در اين روش بيمار پس از انجام عمل جراحي درد بسيار زيادي را تجربه مي‌كند و معمولا ۲ تا ۴   هفته طول مي‌كشد تا بهبود يابد. اما در دراز مدت كساني كه داراي هموروئيد درجه ۳ هستند و با اين روش درمان شده‌اند، شرايط بهتري نسبت به افرادي دارند كه با روش رگ بندي با طناب لاستيكي درمان شده‌اند. اين روش توصيه شده براي افرادي است كه داراي هموروئيد خارجي ناشي از لخته خون در صورتي كه ظرف مدت ۲۴ ساعت تا ۷۲ ساعت انجام شود. پماد گليسريل تري نيترات هم براي افرادي كه داراي درد هستند و هم افرادي كه در حال بهبود هستند، مفيد است.

درمان سرخرگ زاديي هموروئيدي
درمان سرخرگ زاديي هموروئيدي در سراسر مقعد به روش داپلر روشي تقريبا هجومي است كه با استفاده از داپلر فراصوتي محل دقيق ريزش دروني خون سرخرگي را شناسايي مي‌كند. اين سرخرگ‌ها سپس به هم متصل مي‌شوند و بافت پرولابه شده بخيه مي‌شود و به حالت نرمال برمي گردد. ميزان بازگشت در اين روش اندكي بالاتر است اما مشكلات و عوارض آن در مقايسه با هموروئيدكتومي كمتر است.

هموروئيدكتومي
 

هموروئيدكتومي اصلي كه به عنوان هموروئيدوپكسي بسته نيز شناخته مي‌شود روشي است كه در آن قسمت عمدهٔ بافت هموروئيدي كه به صورتي غيرعادي بزرگ شده است برش داده مي‌شود و سپس مابقي بافت هموروئيدي به جاي طبيعي خودش برگردانده مي‌شود. اين عمل معمولا درد كمتري دارد و در مقايسه با برش كامل هموروئيد، زودتر بهبود مي‌يابد. اما در اين روش شانس برگشت علائم هموروئيدي بيشتر از روش رايج همورئيدكتومي است و بنابراين معمولا اين عمل به بيماراني كه دچار هموروئيد درجه ۲ يا ۳ هستند توصيه مي شود.

شيوع بواسير

به سختي مي‌توان مشخص نمود كه هموروئيد تا چه اندازه شايع است، زيرا بسياري از افرادي كه دچار اين عارضه هستند به پزشك مراجعه نمي‌كنند. اما تصور مي‌شود كه دست كم ۵۰٪ از مردم آمريكا در طول زندگي خود يك بار دچار علائم هموروئيد مي‌شوند و حدود ۵٪ از جمعيت هميشه دچار آن هستند.اين عارضه در ميان هر دو جنسيت تقريبا يكسان است و بيشتر در افرادي در محدوده سني ۴۵ تا ۶۵ سال رخ مي‌دهد.در ميان قفقازي‌هاو افرادي كه جايگاه اقتصادي اجتماعي بالاتري دارند بيشتر رايج است.به طور كلي عاقبت آن در دراز مدت خوب است، اگرچه برخي افراد ممكن است مجددا برگشت نشانه‌هاي بيماري را مشاهده كنند. تنها درصد كمي از افراد در نهايت نياز به جراحي پيدا مي‌كنند.

منبع: درمان بيماري بواسير